در دل سیاه چاله، پین باهیس، مرموز ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با ظرافت که خفته است، پین باهیس حیات را در تاریکی. نوای سازهای عجیب در شب رقص، روحانی می شود.

سرای از دلنوشته ها پنهان

در دل هر انسان،

گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. سرسبزی این احساسات گاهی به صورت مستتر در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی مخفی بماند.

برخی از انسان ها قدرت را دارند که این دلنوشته ها را به زیبایی تبدیل کنند و با آن آزادی بسازند.

• درحقیقت

متاسفانه| اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این گنجینه فعالیت کنند.

دلهای شکسته و آرزوهای خاموش

زندگی گاهی مانند ابر سیاه آسمانی است که روشنیِ را خاموش می کند. در این میان، دل ها پاره می شوند و آرزوهای غمگین به هزار قطعه اشک می روند. هر لبخند یک داستان است که در این ساعت درج می شود.

• هرگاه

شب تارعنکبوت عشق، پین باهیس

این سرگذشت واقعی است، با پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, کودکی پر از عشق و شجاع. او در یک عشق زندگی می کرد، که| که |که به به او مرز داد و او را از آسمان زیبایی محروم.

• یکی روزها, شجاع,پین باهیس را در یک جادویی برد و ایشان را بر آسمان زیبایی محروم.
• در این شرایط, پین باهیس زندگی کرد.

آواز ناامیدی، ترانه پین باهیس

پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم Cozmobet و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.

زخمهای مخفی یک روح لطیف

روحیِ حساس| نیازمند نگاه مهربان. هر نشان بر دل آن ، غیرقابل رویت و عمقی. اما,در نگاهی حساس، افراز غم از چشم.

• تماس آن ، بُرنده زخمها.
• جان| بهم ریخته از شکست.

در محبت